Instarecenzja: Pora na kalafiora

Książkę Pora na kalafiora wyciągnęliśmy z półki, żeby sprawdzić, czy są w niej szparagi. Nie ma, ale i tak fajnie było ją sobie przypomnieć. Kupiłam ją rok temu na Warszawskich Targach Książki, namówiona przez autorki, które ją premierowo podpisywały na stoisku Dwóch Sióstr. Miałam wrażenie, że wtedy prawie 3-latek jest już na nią trochę za duży, ale autorki były bardzo przekonujące, wskazując m.in., że książka to nie tylko przegląd warzyw, że dzieje się tu coś więcej.

I dokładnie na to „coś więcej” zwrócił teraz uwagę Miron – te wszystkie owady wykonujące na ilustracjach dziwne czynności wyraźnie go zafascynowały. Poza tym jako prawie 4-latek może je już policzyć – to nowa przyjemność ?

Ale warstwa podstawowa też została teraz bardziej doceniona – niby to wszystko znane, ale czasem jednak nazwa nie chce się pojawić na zawołanie.

Ciekawostka jest taka, że gdy kupiliśmy książkę, uznałam, że pokazywanie bobu w strąkach to może przesada, bo kto go dziś widuje w takiej formie. A niedługo potem odbierałam w zastępstwie koleżanki warzywa z kooperatywy rolniczej – i bób dostałam właśnie w strąkach ?

A zestawienie ze sobą podobnych-niepodobnych warzyw to bardzo fajny pomysł. No i jest w tej książce sporo dowcipu, co przy tak prostej treści stanowi jednak spore wyzwanie. Wyraziste kolory też lubimy.

Aha, i oczywiście autograf fajna rzecz, jestem wielką fanką autografów ilustratorek/ilustratorów i autorów/autorek komiksów. Miron też – i bardzo docenił to, że jego por ma oczy i koleżankę marchewkę ?Autografy to swoją drogą jeden z powodów, dla których moim zdaniem warto zabrać dziecko na targi książki – a o innych napisałam w tym tekście.

*
Agata Dudek, Małgorzata Nowak, Pora na kalafiora, Dwie Siostry 2018

*
Instarecenzje najpierw publikuję na instagramie i nie mam ambicji, by były wyczerpującym omówieniem danej książki.